қаҳрамон

I

[قهرمان]

1. диловар, далер, паҳлавон

2. шахсе, ки бо диловарию мардонагӣ ва фидокорию корнамоии худ шӯҳрат ёфтааст: қаҳрамони ватан, қаҳрамони меҳнат, қаҳрамони халқи тоҷик, халқи қаҳрамон, ҷанговари қаҳрамон, се карат қаҳрамон, қаҳрамон шудан (гаштан); шаҳри қаҳрамон ниг. қаҳрамоншаҳр; Қаҳрамони Тоҷикистон унвони фахрӣ ва дараҷаи олии мукофотест, ки барои хизмати барҷаста дар соҳаҳои сиёсату иқтисодиёт, фарҳанг ва инкишофи илму фан аз тарафи ҳукумати ҷумҳурӣ дода мешавад

3. иштироккунандаи асари бадеӣ; қаҳрамони афсонавӣ диловару паҳлавоне, ки дар бораи корнамоию шуҷоати ӯ афсонаҳо офарида шудаанд; қаҳрамони лирикӣ адш. шахсе, ки ашъори лирикӣ аз номи ӯ навишта шудааст

II

[قهرمان]

кит

1. вакил ё амини дахлу харҷ

2. масъули корҳо; хазинадор ва нигаҳдорандаи он чи дар тасарруфи ӯ бошад; корфармо